کد مطلب:289406 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138
غیبت شأنیه
با توجّه به شئون و تصرّفات گوناگون امام در جهان، به این نتیجه می رسیم كه غیبت حجّت خدا غیبت كلّی نیست، بلكه این غیبت و عدم حضور، غیبت جزئی است، یعنی: غیبت و عدم حضور در شأنی از شئونات ولایت. و آن شأن، معاشرت با مردم و هدایت مستقیم اجتماع بشری و تشكیل حكومت حق است.
امام عصر (عج) در عصر غیبت، در همین یك شأن از شئونات ولایت و مقامات و تصرّفات خویش غائب است و در دیگر شئون، حاضر، نافذ و فعّال است.
این یك واقعیّت شناختی بزرگ است كه از آن در ابواب معرفت به «غیبت شأنیه» تعبیر می شود. امام در عصر غیبت، دارای «غیبت شأنیه» و «حضرت (حاضر بودن) شئونیّه» است. آن حضرت در یك شأن و امر غائب و در بقیّه حاضر است، زیرا كه این شئون و حضور، در ارتباط مستقیم با بقاء و امتداد تكوّن كائنات است. («خورشید مغرب»، ص 184)
امام عصر (عج) در عصر غیبت، در همین یك شأن از شئونات ولایت و مقامات و تصرّفات خویش غائب است و در دیگر شئون، حاضر، نافذ و فعّال است.
این یك واقعیّت شناختی بزرگ است كه از آن در ابواب معرفت به «غیبت شأنیه» تعبیر می شود. امام در عصر غیبت، دارای «غیبت شأنیه» و «حضرت (حاضر بودن) شئونیّه» است. آن حضرت در یك شأن و امر غائب و در بقیّه حاضر است، زیرا كه این شئون و حضور، در ارتباط مستقیم با بقاء و امتداد تكوّن كائنات است. («خورشید مغرب»، ص 184)